Het schetsontwerp
Satellietfoto van de locatie
Fotomontage entree Bovemij
Fotomontage entree Bovemij
Fotomontage entree Bovemij


Bovápolis

Eind 2005 kreeg ik mijn eerste schetsopdracht via galerie Virtus in Nijmegen. Het betrof de verzekeringsmaatschappij Bovemij, ook te Nijmegen, die een 2D kunstwerk wilde plaatsen in de nog te verbouwen entree. Mijn idee was om de locatie rond Bovemij (Takenhofplein) te visualiseren in een maquette. Hiervoor heb ik gebruik gemaakt van een satellietfoto van Nijmegen. Met behulp van een projectie heb ik een maquette gebouwd.Het gaat mij niet om een nauwgezette reconstructie van de locatie maar om een eigen interpretatie van hoe deze plek er over ongeveer 100 jaar uit kan zien.
Aangezien mobiliteit voor mij een sleutelwoord is voor het kunstwerk heb ik mij verdiept in toekomstig vervoer. Dit zou een combinatie kunnen worden van openbaar en persoonlijk vervoer via magnetische zweefbanen. Onder die banen wordt wonen, werken en winkelen gecombineerd waardoor woon-werk en woon-vrijetijdverkeer compact wordt samengevoegd in één vervoersstroom. Je geeft éénvoudig de plaats van bestemming aan in je magneetmodule en je wordt automatisch vervoerd. Modules worden samengevoegd tot treinen waardoor alle vervoersruimte optimaal benut wordt. Files en ongelukken zijn uitgebannen en je bent snel op de plek van bestemming.
Openbare gebouwen zijn gesitueerd in de groene zone die zich kan uitstrekken naar alle kanten omdat het vervoersniveau zich hoog boven de grond bevindt. De groene zone wordt dus niet onderbroken door wegen of rails. Door deze manier van bouwen krijg je ook een decentralisatie van wonen waardoor het probleem van overbevolkte steden wordt opgelost.
Mijn fotoschets en de fotomontages laten grofweg zien hoe de uiteindelijke foto eruit komt te zien. In het uiteindelijke werk zullen meer details zichtbaar worden. Het formaat zal ongeveer 3 bij 5 meter worden maar kan eventueel ook kleiner uitvallen. Voor de productie maak ik gebruik van een metallic lambdaprint. Dat houdt in dat de ondergrond van het fotopapier niet wit is maar wit metallic, waardoor de lichtere delen in de foto als het ware oplichten en het werk een nog realistischer uitstraling geven. De foto wordt geplakt op geplastificeerd plaatmateriaal.
Inmiddels weet ik dat ik niet de winnaar ben geworden van de opdracht. Desalnietemin ben ik tevreden met het ontwerp en zitten er onderdelen in waarmee ik verder kan in mijn vrije werk.